Blijvende vervorming
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Blijvende vervorming, ook wel plastische vervorming genoemd, is de permanente vormverandering van een materiaal of constructie die optreedt nadat de oorzaak van de belasting is weggenomen.
Omschrijving
In de bouwkunde treedt blijvende vervorming op wanneer een materiaal belast wordt voorbij zijn 'vloeigrens' of 'elasticiteitsgrens'. Tot deze grens is de vervorming elastisch, wat betekent dat het materiaal terugkeert naar zijn oorspronkelijke vorm zodra de belasting verdwijnt. Wordt de belasting echter groter, dan schuiven de atomen in het materiaal blijvend ten opzichte van elkaar en keert het materiaal niet meer volledig terug naar de oorspronkelijke staat. Dit wordt plastische vervorming genoemd en resulteert in een permanente verandering van vorm of afmeting. Verschijnselen zoals kruip, het langzaam toenemen van vervorming onder constante belasting, en het 'ponsen' van een vloer door een kolom zijn voorbeelden waarbij blijvende vervorming een rol speelt. Blijvende vervorming is een belangrijk aspect in constructieberekeningen en materiaalkunde, en kan duiden op potentieel verminderde functionaliteit en stabiliteit van een bouwelement of constructie.
Vloeigrens
De vloeigrens is het punt in een materiaal waarbij de overgang plaatsvindt van elastische naar plastische vervorming. Bij belastingen tot aan de vloeigrens is de vervorming tijdelijk; daarboven wordt de vervorming permanent.
Kruip
Kruip is een specifieke vorm van blijvende vervorming die optreedt bij materialen, zoals beton, onder langdurige gelijkblijvende belasting. Hierbij neemt de vervorming in de loop van de tijd toe.
Vergelijkbare termen
Definitief vervorming
Gebruikte bronnen: